Loup nao de pómp

Leeve Heer, laot mich nog heel lang laeve, en laot mich mitdoon tot de allerletste runj, det ich de kienjer van mien kienjer mit kan gaeve, det ‘t good is om te laeve in Remunj.
Want es ze later nog ins euver mich gaon praote,dan heurs ze: ‘Cente had d’r neet, dae leeve sjat, maar veer zeen bliej mit waat d’r oos haet naogelaote, det is get sjoons, det is de leefde veur de sjtad!’

Es de kienjer aan mich vraoge: ‘Vader, wooròm…ligk de tunnel sjtökke leger es de brök?’
Dan zegk ich natuurlik eers veurluipg: ‘Daoròm…’en: ‘Dao kòm ich later nog waal ins op trök’.
En dan gaon ich gans Remunj mit häör bekieke, es ‘t mit zit, mooge zie op de kersel.
Ich verwin ze en ich veul mich eine rieke,
en dan vraog ich in de haof van de kepel…:

Eine vreug mich: ‘Wooròm ligk de Veursjtad achter?’
Es ich zegk: ‘Det is ein hele sjpitse vraog’,
zaet d’r: ‘Wies mich ins, wie kòm ich (en dan lach d’r), mien maedje oet dao biej de Munsterbaog?’
Dan dink ich: ‘Mit dich is vader oetgewanjeld,
maar ein nuuj gesjlach det hingk al aan de bel:
ich höb al mit Dae van hiejbaove ongerhanjeld,
want ich branjde gauw ‘n kaers aan de kepel…’

Det is allemaol zô’n dertig jaor geleeje…..
en det kiendj wo Pap mit wanjelde, waas ich……
Es ich trök kiek bön ich bliëj, en zek tevreeje:
,,Leef Remunj, ich haaj nag altiëd väöl van dich!”
En mien Vader,allewiel mit de rollator
löp NAG naeve mich,en zaet:,,Jông, néét te snel!”
Ich zek:,,Nae Pap”,en zô’n drie keteerkes later….
baejt de vader en de zoon in de Kepel: